Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Back in Burgundy : Η μέρα των λευκών vol.1

Μετά το πέρας τον εκδηλώσεων για το ελληνικό κρασί είχε έρθει η σειρά της Βουργουνδίας. Φορτώσαμε το αυτοκίνητο με τις βαλίτσες μας και τον ενθουσιασμό μας και φύγαμε νότια με την διάθεση στα ύψη. Η θερμοκρασία ήταν συνεχώς κάτω από το μηδέν αλλά αυτό δεν μας πτοούσε καθόλου. Είχαμε μπροστά μας ένα πολύ γεμάτο πρόγραμμα και το κρύο απλά μας άνοιγε την όρεξη για κόκκινο κρασί μπροστά σε κάποιο τζάκι και λιχουδιές τις τοπικής κουζίνας σε ζεστά μπιστρό.
Τόπος κατοικίας μας θα ήταν η ενοικιαζόμενη αγροικία της φημισμένης οινοποιού Anne Gros στο χωριό Vosne-Romanée. Το χωριό αυτό παίρνει το όνομά του από το ομώνυμο ξακουστό Grande Cru και είναι περιτριγυρισμένο από κάποια από τα σημαντικότερα Cru της Cote d'Or όπως τα Romanée Conti, La Tache, και Echezeaux.

Υπενθυμίζω το σύστημα ιεράρχησης των κρασιών της Βουργουνδίας από το καλύτερο στο φθηνότερο:
- Grand Cru (π.χ. La Romanée Grend Cru)
- Premier (1er) Cru (π.χ. Clos Prieure 1er Cru)
- Appellation village (παίρνει την ονομασία του χωριού όπου παράγεται) (π.χ. Vosne-Romanée Village)
- A.O.C. Bourgogne και Bourgogne Hautes Côtes
- Bourgogne Passe tout grain
- Τοπικοί και επιτραπέζιοι οίνοι

Οι Γάλλοι φυσικά δεν θα πουν ποτέ για ένα κρασί πως είναι το φθηνότερό τους. Χρησιμοποιούν πάντα τον όρο entrée de gamme. Είναι η "εισαγωγή στην γκάμα" δηλαδή και όχι το φθηνό τους κρασί!

Πίσω στα του ταξιδιού μας τώρα, θα φτάναμε αργά το απόγευμα και είχαμε κλείσει τραπέζι για φαγητό στο χωριό Levernois με το διάσημο μονοάστερο εστιατόριό του. Η μέρα φυσικά δεν χώραγε επίσκεψη σε οινοποιείο αλλά αυτό μπορούσε να περιμένει μέχρι το πρωί! Τα μεγαλειώδη γεύματα στα χλιδάτα εστιατόρια και στα παρεΐστικα μπιστρό θα τα περιγράψω όλα μαζί σε κάποιο άλλο ποστ για να αφήσουμε εδώ καθαρά το οινολογικό κομμάτι.

Το πρωί της τετάρτης λοιπόν, είχε έρθει η ώρα για την πρώτη επίσκεψη. Στο χωριό Meursault μας περίμενε ο Antoine Jobard του κτήματος François Jobard που μας κατέβασε κατευθείαν στο υπόγειο κελάρι για δοκιμές από τα βαρέλια. Χωρίς να χάσουμε χρόνο δοκιμάσαμε την σοδειά του 2009 και μεταξύ όλων ξεχωρίσαμε τα χωριά Puligny και Meursault για τον στρωμένο χαρακτήρα τους.

Κοινό συμπέρασμα όμως ήταν πως ίσως η στιγμή που τα δοκιμάσαμε να μην ήταν η καλύτερη για τα κρασιά αυτά. Το βαρέλι ήταν λίγο πιο έντονο απ' ότι περιμέναμε αλλά σίγουρα τα αρώματα καμένου ξύλου και βανίλιας δεν είναι στην φιλοσοφία του κτήματος. Μετά από συζήτηση που είχαμε με τον παραγωγό φάνηκε πως απλά τύχαμε σε μία κακή περίοδο όπου το ξύλο σκέπαζε το φρούτο αφού λόγω της απότομης μείωσης της θερμοκρασίας τα κρασιά είχαν σοκαριστεί και το φρούτο είχε κλείσει. Λογική εξήγηση και κάτι αναμενόμενο όταν δοκιμάζει κανείς κρασιά από βαρέλι μέσα στο καταχείμωνο.

Περνώντας στις φιάλες του '08 αυτό που μας έμεινε είναι η οξύτητα που ήταν λίγο αιχμηρή και αυτό είναι χαρακτηριστικό μίας δύσκολης,βροχερής χρονιάς. Εξαίρεση αποτελούσε το Meurseault Genevrieurs στο οποίο η οξύτητα ήταν πολύ πιο δεμένη και έδινε ένα πιο αρμονικό σύνολο και ήταν μάλλον το μόνο το οποίο θα πίνονταν ευχάριστα άμεσα.
Το ίδιο κρασί είδαμε και στην σοδειά 2001 και εντυπωσιαστήκαμε από την πολυπλοκότητα της μύτης του που έβγαζε από ευγενή αρώματα μανιταριών μέχρι και πιο θαλασσινά, ιωδιούχα αρώματα φυκιών. Ότι καλύτερο για να συνοδέψει κανείς όστρακα που όλως παραδόξως μπορεί πολύ εύκολα να βρει φρέσκα στην Βουργουνδία!

Σε γενικές γραμμές πάντως, το οινοποιείο Jobard δεν είχε κάτι ώστε να μείνει χαραγμένο στην μνήμη μας ως κάτι το ξεχωριστό. Σίγουρα όμως γίνεται μία πάρα πολύ καλή δουλειά και η επίσκεψη μας εκεί άξιζε τον κόπο.

Για το μεσημέρι κάναμε ένα διάλειμμα για φαγητό στο Comptoir des Tontons με φρέσκια κουζίνα από την αγορά της πόλης. Μόλις ζεσταθήκαμε και πήραμε τις απαραίτητες δυνάμεις φύγαμε για την συνέχεια.

Αφού κάναμε ένα γύρω στην αμπελόεσσα Beaune και ξεπεράσαμε το καταναλωτικό αμόκ που μας κυρίευσε χαζεύοντας στο Atheneaum* και στο τυροκομείο-μπακάλικο του Alain Hess, φύγαμε με προορισμό το Domaine Leflaive στο Puligny-Montrachet. Η τετάρτη ήταν η μέρα των λευκών και θα την κλείναμε με τα πολύ μεγάλα Chardonnay του βιοδυναμικού κτήματος ορόσημου της Βουργουνδίας...


*Atheneaum: πολυκατάστημα στο κέντρο της πόλης με εξειδίκευση στο κρασί. Πουλάει ότι οινικό αξεσουάρ μπορεί να φανταστεί κανείς, διαθέτει κάβα κρασιών, οινική-αμπελουργική βιβλιοθήκη, τοπικά γαστρονομικά προϊόντα, οινικούς χάρτες της περιοχής, σουβενίρ με θέμα το κρασί και χίλια δυό άλλα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: