Saint Vincent tournante στην Macon

Για την περιοδεία του Άγιου Βικέντιου σε διαφορετικές περιοχές της Βουργουνδίας είχαμε ξαναμιλήσει πέρυσι. Τότε την τιμητική του είχε το γραφικό χωριουδάκι του Saint Romain λίγο έξω από την πόλη της Beaune (βλ.: Saint Vincent tournante). Φέτος ο Άγιος ταξίδεψε νότια και σταμάτησε εκεί όπου το Chardonnay είναι κυρίαρχος των αμπελώνων. Λίγο έξω δηλαδή από την πόλη της Macon και τα πάμπολλα οινοπαραγωγά χωριουδάκια της. Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος, πριν φύγουμε από την Beaune η ομίχλη σκέπαζε τα πάντα και το κρύο ήταν τσουχτερό. Φτάνοντας όμως στην Μακόν, ο Άγιος είχε κάνει το θαύμα του και τα πάντα ήταν λουσμένα στον ήλιο! Άμα ο Άγιος είναι πότης...!
Η οργάνωση ήταν άψογη και μόλις το τρένο μας έφτασε στον σταθμό, μας περίμενε λεωφορείο όπου με το ίδιο εισιτήριο μας πήγε κατευθείαν στην καρδιά της εκδήλωσης, στο κεφαλοχώρι της περιοχής που λέγεται Pierreclos. Εκεί προμηθευτήκαμε το στιλάτο ποτήρι γευσιγνωσίας με το logo "Μ" (όπως Μακόν!) και φύγαμε για να ξεκινήσουμε την μέρα μας. Κάθε γωνιά ήταν στολισμένη με θέματα από την ζωή τον κατοίκων στα αμπελοπαραγωγικά χωριά και τα τυπικά την μέρα αυτήν ματσάκια από αμπελόβεργες τυλιγμένα με κορδέλες διακοσμούσαν όλα τα μπαλκόνια και τις αυλές τον σπιτιών. Οι μουσικοί βρισκόντουσαν σε κάθε πλευρά του δρόμου και έδιναν έναν ευχάριστο τόνο στην ήδη γιορτινή ατμόσφαιρα. Αποκορύφωμα μία μπάντα τριών ατόμων που έπαιζαν για ..είκοσι με τα ειδικά διαμορφωμένα μετακινούμενα πολύ-όργανα-ενισχυτές-ηχεία τους που πέραν τον άλλων έφεραν και ειδικές βάσεις για να ακουμπούν οι μουσικοί το μπουκάλι κρασί και το ποτήρι τους!! Επιδείξεις οργώματος με άλογο, πεταλώματα, εκθέσεις με παλιά εργαλεία καλλιέργειας της αμπέλου και παραδοσιακά χορευτικά συγκροτήματα συμπλήρωναν με τον καλύτερο τρόπο το όλο σκηνικό και έκαναν τον επισκέπτη να νιώσει για λίγο πως βρίσκεται σε μία άλλη εποχή και να ξεχάσει για τα άγχη της καθημερινότητας.
Να σημειώσω εδώ πως η περιοχή έχει μαγευτικά τοπία με θέα, ατέλειωτες διαδρομές για ποδήλατο ή τρέξιμο και τα ογκώδη βράχια που υψώνονται σε διάφορα σημεία δεξιά και αριστερά δημιουργούν μαζί με τους ατέλειωτους αμπελώνες εντυπωσιακά σκηνικά!
Η διαδρομή τον δοκιμών ήταν άριστα σχεδιασμένη και φυσικά οι οργανωτές δεν παρέλειψαν να την περάσουν και από το εντυπωσιακό chateau του Pierreclos χτισμένο τον 18ο αιώνα. Στις υπόγειες κάβες του οι επισκέπτες μπορούσαν να δουν μία παρουσίαση των διαφόρων εδαφών της περιοχής,να συμμετάσχουν σε μία ειδική δοκιμή με σχολιασμό τον διαφόρων terroir της περιοχής και να γνωρίσουν ένα ένα τα αρώματα του Chardonnay σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Όσον αφορά τo ίδιο το κρασί και τις δοκιμές, υπήρχαν σταντ κατά μήκος όλης της διαδρομής. Αντίθετα όμως απ΄ότι συνήθως, δεν δοκιμάζαμε διαφορετικούς παραγωγούς αλλά διαφορετικές υποπεριοχές του Maconnais, δηλαδή της περιοχής γύρω από την Μακόν. Ίσως μία από τις λίγες περιοχές στον κόσμο όπου υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ των terroir και μάλλον και μία από τις λίγες περιοχές όπου οι παραγωγοί θα συμφωνούσαν να κάνουν μία κοινή εμφιάλωση για μία και μόνο εκδήλωση. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό αφού κάθε φορά που γεμίζαμε το ποτήρι μας βλέπαμε και μία διαφορετική έκφραση του Chardonnay. Από δροσερά λευκά με μεγάλες οξύτητες και διακριτικό μπουκέτο εσπεριδοειδών και λευκών λουλουδιών μέχρι τα πιο λιπαρά με μύτη που έβγαζε έντονα αρώματα μελιού και μου θύμιζε μία διαφήμιση για τα Βουργουνδέζικα Chardonnay με έναν τύπο που βάζει να πιει ένα ποτηράκι και τον παίρνει στο κυνήγι ένα κοπάδι μέλισσες! Οι διοργανωτές κατάφεραν να αναδείξουν με τον καλύτερο τρόπο τις μεγάλες δυνατότητες της παρεξηγημένης αυτής γωνιάς της Βουργουνδίας και είμαι σίγουρος πως για κάθε φίλο του κρασιού η μέρα αυτή ήταν μία σπουδαία εμπειρία και το απόλαυσαν όλοι. Υπήρχαν βέβαια και τα κόκκινα αλλά δοκιμάζοντας ένα αποφασίσαμε πως δεν άξιζε τον κόπο να διακόψουμε την διαδρομή μας στον κήπο με τις ανθισμένες πορτοκαλιές και τους ποταμούς από μέλι. Όταν χρειαστεί να δοκιμάσουμε Pinot Noir ξέρουμε που πρέπει να πάμε στην Βουργουνδία και αυτή σίγουρα δεν είναι η Μακόν!

Τελειώνοντας την ημέρα μας επιστρέψαμε στην Μακόν όπου μετά από μία γύρα στην πόλη για το απαραίτητο καφεδάκι πήραμε το τραίνο της επιστροφής. Σε καμία περίπτωση όμως αυτό δεν ήταν ένα συνηθισμένο ταξίδι με τραίνο αφού τουλάχιστον τέσσερις στους πέντε επιβάτες έρχονταν από την εκδήλωση του Saint Vincent και με την βοήθεια του κρασιού οι πάντες είχαν γίνει μία μεγάλη φωνακλάδικη αλλά χαρούμενη παρέα..!