Αμπελοοινικές περιπέτειες στις πλαγιές του Ροδανού! Μέρος 2ο

Στην Γαλλία την κυριακή, ελάχιστες κάβες είναι ανοιχτές και για αυτό τον λόγο δεν είχαμε κανονίσει καμία δοκιμή. Αντιθέτως, επωφεληθήκαμε του καλού καιρού και κάναμε μία γύρα στα αξιοθέατα της περιοχής. Ανατολικά του ποταμού, μετά το Hermitage προς τα νότια απλώνεται μία μεγάλη κοιλάδα που σταματάει στις Άλπεις Δυτικά βρισκόμαστε κατευθείαν στα πρώτα υψώματα του massif central όπου υπάρχουν και εξαιρετικές πλαγιές για αμπελοκαλλιέργεια. Εκεί βρίσκονται η υποπεριοχές Saint Joseph που καταλαμβάνει και την μεγαλύτερη έκταση, Cornas για τα κόκκινα και το Saint Peray όπου παράγονται Λευκά αλλά και αφρώδεις οίνοι. Περιττό να πω πως οι κάτοικοι του Saint-Peray υποστηρίζουν πως εκεί ανακάλυψε την μέθοδο της Σαμπάνιας ο Dom Perignon αφού κάθε χωριό στην Γαλλία που παράγει αφρώδεις οίνους, διεκδικεί αυτή την φήμη! Τα υψώματα αυτά εκτείνονται παράλληλα με τον ποταμό για πολλά χιλιόμετρα και σε κάθε κορυφή υπάρχει ένα μεσαιωνικό κάστρο ή πύργος. Όλα αυτά ενώνονται μεταξύ τους με μονοπάτια μέσα από τα βουνά και δημιουργούν πανέμορφες διαδρομές για ποδηλασία και για περπάτημα.


Το μεσημεράκι επιστρέψαμε στο σπίτι του Ρεμύ όπου η οικογένεια του είχε ετοιμάσει ένα μεγαλειώδες γεύμα α λα Γαλλικά! Όλα τα τυπικά παραδοσιακά πιάτα δήλωναν παρόν! Από βατραχοπόδαρα και μοσχαρίσιο κρέας saignant* μέχρι και τα τυριά στο τέλος, τα πάντα ήτανε 100% γαλλικά! Τα κρασιά που συνόδευσαν το γεύμα μας προέρχονταν και πάλι από διάφορες περιοχές όπως Αλσατία, Προβηγκία, Μπορντό ενώ δεν έλειψε και ο Ροδανός με ένα Cornas του 1998. Φυσικά εγώ δεν έχασα την ευκαιρία να βάλω και ένα ξινόμαυρο στο τραπέζι για να σπάσω λίγο το Γαλλικό κατεστημένο που κυριαρχούσε!
Το απογευματάκι κάναμε μία γύρα στους αμπελώνες του Saint-Peray μέχρι την στιγμή που η βροχή μας ανάγκασε να επιστρέψουμε πίσω σπίτι και να αποτελειώσουμε τις μεσημεριανές φιάλες με χαλαρή κουβεντούλα.
Την Δευτέρα το πρωί συνεχίσαμε την βόλτα μας στους αμπελώνες της περιοχής και πιο σγκεκριμένα στο Cornas. Μία περιοχή από την οποία έχω τις καλύτερες οινικές εμπειρίες αφού έχω πιει εξαιρετικά κόκκινα που μου έχουν μείνει. Αμέσως μετά πήγαμε στην Cave de Tain, μία συνεταιριστική κάβα που έχει την τύχη να κατέχει κάποια εξαιρετικά αμπελοτεμάχια Hermitage. Δοκιμάσαμε σχεδόν όλη τους την γκάμα εκτός από κάποιες πολύ ειδικές εμφιαλώσεις. Τα λευκά τους, τόσο αυτά της υψηλής γκάμας όσο και της χαμηλότερης ήτανε αδιάφορα, ανέκφραστα και άδεια στο στόμα. Τα κόκκινα δεν έλεγαν κάτι το ιδιαίτερο αλλά όσο κατεβαίναμε στις χρονολογίες τόσο βελτιώνονταν η κατάσταση. Αποκορύφωμα το Gambert de Loche ένα Hermitage του 2003 με πολύ ωραία αρώματα ώριμων φρούτων και μπαχαρικών και μεστό στόμα. Στα 42€ όμως κρίνεται μάλλον ακριβούτσικο. Εξίσου καλό και ένα Hermitage του 1998 από την κλασσική γκάμα και σε πολύ πιο λογική τιμή (23€). Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως κάτι έχει αλλάξει στην οινοποίηση στα κόκκινα μετά το 2003. Ότι έχει γίνει από κει και πέρα υστερεί σε δομή και σώμα. Παρεμπιπτόντως, στη συγκεκριμένη κάβα θεωρούνται σπεσιαλίστες στο Syrah!
Μετά από ένα μεσημεριανό διάλειμμα για φαγητό και ξεκούραση είχε έρθει η ώρα να περπατήσουμε τα εδάφη του ξακουστότερου αμπελώνα της περιοχής: του Hermitage. Ένα όνομα σημείο αναφοράς στην κοιλάδα του ροδανού και ένα από τα πιο σημαντικά αμπελοτόπια της Γαλλίας. Επισκεφθήκαμε το τουριστικότερο σημείο του Hermitage, την περίφημη Chapelle (εκκλησάκι) απ' όπου το Domaine Jaboulet παράγει το φημισμένο Chapelle Hermitage και κάποτε "σφάζονταν" με τον Chapoutier για το ποιος θα την πρωτοπάρει. Τελικά ο Jaboulet απέκτησε το εκκλησάκι και τους γύρω αμπελώνες ενώ ο Chapoutier πήρε όλους τους γύρω αμπελώνες "περικυκλώνοντας" τον. Η θέα από το σημείο αυτό είναι μοναδική και οι αμπελώνες απλώνονται σε όλη την πλαγιά έχοντας κλίση που δημιουργεί ίλιγγο! Οι άριστα διατηρημένοι αμπελώνες φανερώνουν πως οι άνθρωποι που καλλιεργούν τα εδάφη του Hermitage έχουν μεγάλη οικονομική άνεση!


Με την βροχή να μας κόβει και πάλι στην μέση, αφήσαμε το υπέροχο αυτό τοπίο και κατηφορίσαμε προς το χωριό Cornas για να επισκεφθούμε το Domaine Alain Voge, ένα από τα πιο αξιόλογα Domaine της περιοχής. Μετά από την απαραίτητη ξενάγηση στις εγκαταστάσεις περάσαμε στην δοκιμή. Δοκιμάσαμε 6 κρασιά 3 λευκά και 3 κόκκινα και μείναμε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Τα λευκά, ένα χωρίς βαρέλι και δύο Saint Peray από διαφορετικά αμπελοτεμάχια ήτανε όλα τους πολύ αρωματικά με καλή ισορροπία στο στόμα, μεγάλη επίγευση και έχουν σίγουρα την δυνατότητα να καταναλωθούν ακόμη και 5 χρόνια μετά. Τα κόκκινα του ήτανε όλα ένα κι ένα και ειδικότερα η cuvée Vieilles Vignes 2005 με την οποία και εμπλουτίσαμε την κάβα μας! Ένα κρασί πολύ πλούσιο στόμα και με εξαιρετική δομή που αποτελεί επένδυση για το μέλλον! Έχω κάνει από τώρα τα σχέδιά μου: μία φιάλη σε 2 χρόνια, μία ή δύο σε 5...
Η μέρα μας έκλεισε στο Domaine Fayolle δοκιμάζοντας την φετινή εσοδεία από τα βαρέλια και τις δεξαμενές. Η περασμένη ώρα και η κούραση δεν μας επέτρεψαν να δοκιμάσουμε από φιάλη αλλά μείναμε ευχαριστημένοι αφού παρά τις δυσκολίες της φετινής χρονιάς** ότι δοκιμάσαμε στέκονταν πολύ καλά.
Την τρίτη το πρωί πήρα το τραίνο για να επιστρέψω στην Βουργουνδία. Φορτωμένος με αρκετές φιάλες Syrah και Marsanne αλλά και με μπόλικες εμπειρίες, άφηνα την κοιλάδα του Ροδανού με ένα χαμόγελο ευχαρίστησης για όλες τις υπέροχες στιγμές που πέρασα και ελπίζοντας πως δεν θα αργήσω να επιστρέψω!



*Saignant: κρέας ψημένο ελαφρά ώστε να διατηρεί στο εσωτερικό του το αίμα και να μένει τρυφερό και νόστιμο.

** 2 βδομάδες πριν τους τρύγους, μεγάλες καταιγίδες κατέστρεψαν πλαγιές και μικρούς δρόμους μεταξύ των αμπελώνων ενώ αμπελώνες χωρίς κλίση έμειναν πλημμυρισμένοι για αρκετό καιρό. Νωρίτερα ο περονόσπορος και το ωίδιο είχανε ήδη κάνει μεγάλη ζημιά αλλά ευτυχώς για τους παραγωγούς του Ροδανού και τους φίλους του Syrah, μετά τις καταιγίδες ο δυνατός ήλιος και το ελαφρύ αεράκι βελτίωσαν κάπως την κατάσταση