<<...ένα απόλυτα οινικό σαββατοκύριακο!>>

Κυριακή σήμερα και η επίσκεψη στην αγορά των κρασιών της φημισμένης Côte-Rôtie ήταν ότι χρειάζονταν για να κλείσει ιδανικά ένα απόλυτα οινικό σαββατοκύριακο!
Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή, την παρασκευή κ αφού κάναμε μία βόλτα στις κάβες της Beaune, το πρόγραμμα περιλάμβανε γευσιγνωσία στο σπίτι ενός φίλου. Περιληπτικά, δοκιμάσαμε: ένα Cremant κ ένα Savagnin (ouillé*)από το Jura και 2 Coteaux de Languedoc από διαφορετικούς παραγωγούς κ χρονιές.
Το Σάββατο κάναμε μια βόλτα από Dijon κ πιο συγκεκριμένα στην κάβα As du Vin η οποία είναι μία εξαιρετική κάβα από άποψη οργάνωσης κ υποδοχής αλλά τα κρασιά που προτείνονται παραμένουν αρκετά κλασσικά. Τα παιδιά του προσωπικού ήταν ιδιαίτερα συμπαθητικά κ μας πρόσφεραν να δοκιμάσουμε διάφορα ενδιαφέροντα...
Στην συνέχεια, είχαμε την τύχη να ανακαλύψουμε το ''Bar à vins'' κ ''Bar à Jambons''(!) του Bruno. Μπαρ με απίστευτα φιλικό περιβάλλον, αυθεντικές γεύσεις αλλά πάνω απ' όλα μία κάβα την οποία είμαι σίγουρος πως ζηλεύουν κ οι μεγαλύτεροι καβίστες της πόλης! Πόσα μπαρ (ή ακόμη κ εστιατόρια ή κάβες..) έχουν στην κάρτα κρασιών τους όλη την γκάμα του Domaine de la Romanée Conti κ τουλάχιστον 4 millesimes της ομώνυμης ετικέτας? Ο Bruno λοιπόν μιας κ αγαπάει πολύ τους Έλληνες μας πρόσφερε ένα ποτηράκι Saint Peray κ έτσι ξεκινήσαμε το ζέσταμα για τον γευσιγνωστικό μαραθώνιο που θα ακολουθούσε την επόμενη μέρα!

Φεύγοντας στις 8 από την Beaune κ όντας σχεδόν μόνοι στον αυτοκινητόδρομο φτάσαμε γύρω στις 10 στο Ampuis κ ..πέσαμε με τα μούτρα στην δουλειά!!! Συνεχίζοντας από εκεί που είχαμε μείνει δοκιμάσαμε αρχικά τα λευκά του Saint-Peray αλλά κ του Saint Joseph ενώ στην συνέχεια περάσαμε σε ότι είχε να κάνει με Crozes-Hermitage και Hermitage ενώ δεν παραλείψαμε να τιμήσουμε κ τα πάντα πλούσια σε αρώματα Viognier του Condrieu! Μεγάλη έκπληξη τα λευκά Saint-Peray φτιαγμένα με την μέθοδο της Σαμπάνιας (αν κ γενικά δεν πολυείμαι "φαν των φυσαλίδων") τα οποία ήτανε τουλάχιστον το ίδιο αξιόλογα κ μία Σαμπάνια αλλά κόστιζαν 3-4 φορές λιγότερα!

Όσον αφορά τα κόκκινα οι "μεγάλοι παίκτες" (Chapoutier, Jaboulet, Guigal...) ήταν κατώτεροι των προσδοκιών αλλά οι τρεις διαφορετικές cuvée των Cornas του Alain Voge μου θύμισαν γιατί λατρεύω το Syrah! Κλασσική αξία το Côte-Rôtie του Jamet το οποίο σπάνια έχει κανείς την τύχη να δοκιμάσει σε τέτοιου είδους παρουσιάσεις. Πλησιάζοντας προς το τέλος κ μη μπορώντας να κρίνουμε κατάλληλα λόγω της κούρασης κ του κορεσμού των γευστικών μας αισθητήρων δεν καταφέραμε να εκτιμήσουμε όπως έπρεπε τα υπόλοιπα κόκκινα που είχαμε βάλει στο πρόγραμμα.
Πριν αφήσουμε το Ampuis δεν παραλείψαμε μία "γνωριμία" από κοντά με τους αμπελώνες της περιοχής. Τα αμπέλια είναι φυτεμένα σε μεγάλες κλίσεις κ η καλλιέργειά τους είναι δύσκολη αφού η μηχανοποίηση είναι σχεδόν αδύνατη. Γι'αυτό τον λόγο δεν συναντάμε συχνά βιοκαλλιεργητές αφού για να απαλλαγούν από τα ζιζάνια (αγριόχορτα) είναι αναγκασμένοι να κάνουν χρήση χημικών ζιζανιοκτόνων. Λύσεις υπάρχουν βέβαια αλλά απαιτούνε συνήθως πολλές ώρες εργασίας ή σοβαρές επενδύσεις (τσάπισμα, ερπυστριοφόρα..).
Τα κλήματα είναι κλαδεμένα σε κλάδεμα Gobelet (καλαθάκι δηλαδή!) και όταν βλασταίνουν υποστηρίζονται από έναν πάσαλο.
Γύρω στις 4 πήραμε το δρόμο της επιστροφής ικανοποιημένοι από τις εμπειρίες που αποκομίσαμε μέσα σ'αυτές τις 6 ώρες γεμάτες από γεύσεις κ αρώματα!
Κάποιοι από εμάς βέβαια δεν σεβάστηκαν τον κανόνα που λέει πως κατά την διάρκεια μίας γευσιγνωσίας δεν καταπίνουμε το κρασί κ ίδου τ'αποτελέσματα:Άντε κ στα δικά σας!!!



Κωστής

*Τα κρασιά του Jura από Savagnin παράγονται συνήθως σε βαρέλια τα οποία δεν απογεμίζονται (FR: ouillage, EN: topping up), είναι αρκετά οξειδωμένα κ αποκτούν έτσι ξεχωριστή γεύση κ ένα ιδιέταιρο κίτρινο χρώμα. Εξού κ η ονομασία vin Jaune (κίτρινο κρασί). Ένα Savagnin απογεμισμένο (ouillé) συναντάται λιγότερο συχνά.