Μετά από τρία χρόνια τρύγους στην Βουργουνδία (και ενδιάμεσα στην Αλσατία) ήρθε ο καιρός για έναν τρύγο σε μέρη πιο ζεστά όπου τα σταφύλια ωριμάζουν τον Αύγουστο και η λέξη διαλογή είναι άγνωστη αφού το ίδιο είναι και η αρρώστιες!
Σαράντα περίπου χιλιόμετρα από την θάλασσα και άλλα τόσα από τα σύνορα με την Ισπανία, το καταλανικό χωριό με το Γαλλικό όνομα Latour de France είναι ο τόπος που με φιλοξενεί για τον φετινό τρύγο!
Οι αμπελώνες περιτριγυρισμένοι από βουνά και σκαρφαλωμένοι σε απότομες πλαγιές και ριζωμένοι σε άγρια πετρώδη εδάφη αποτελούνται κυρίως από Carignan και Grenache για τα κόκκινα και Macabeu για τα λευκά. Από κει και πέρα το Μοσχάτο, το εξαιρετικό Cinsault που δυστυχώς μειώνεται δραματικά, η Syrah και μερικές ακόμη ποικιλίες συμπληρώνουν τον αμπελώνα των Ανατολικών Πυρηναίων.
Το υπέδαφος κυριαρχείται από γνεύσιους (gneiss, κρυσταλλωειδή πετρώματα τύπου γρανίτη) και σχιστόλιθους που δίνουν μεταλλικότητα και πολύ καλή φινέτσα στο κρασί. Τα αμπέλια είναι παντού ξερικά παρά το γεγονός πως το νερό είναι ελάχιστο και σπάνια ξεπερνάει τα 550mm το χρόνο.
Σε γενικές γραμμές τα πράγματα εδώ πέρα είναι πιο χαλαρά και οι πάντες είναι πολύ πιο
ανοιχτοί και πιο απελευθερωμένοι απ'ότι στις πιο βόρειες περιοχές τις Γαλλίας. Η ομάδα του τρύγου είναι εξαιρετική! Δύο Γερμανοί οι οποίοι έφτασαν με ποδήλατο από την Βρετάνη, μία κοπέλα η οποία ήρθε με το άλογο της από την άλλη πλευρά των Πυρηναίων, κάποιοι που ήρθαν με οτοστόπ.. Όλοι νέοι στην ηλικία και με μεγάλη όρεξη για δουλειά αλλά και καλαμπούρι! Χώρος για φιλοξενία δεν υπάρχει και έτσι όλοι έχουν στήσει σκηνές στον λαχανόκηπο του αφεντικού δίπλα στο ποτάμι όπου επωφελούνται από τα ήρεμα νερά για ένα δροσερό μπανάκι στο τέλος της ημέρας!
Τα λευκά και το Grenache έχουν ήδη τρυγηθεί και μετά από ένα σύντομο διαλειμματάκι λίγων ημερών θα συνεχίσουμε με τα πιο όψιμα κόκκινα.
Το οινοποιείο παράγει φανταστικά κρασιά ακολουθώντας μία πολύ ξεχωριστή φιλοσοφία και συνδυάζοντας την βιοδυναμική καλλιέργεια με ελάχιστες επεμβάσεις στην οινοποίηση.
Μόλις βρω χρόνο θα γράψω ένα ποστ περισσότερες λεπτομέρειες για την φιλοσοφία οινοποίησης στο Domaine du Rouge Gorge και το τόσο υποτιμημένο Rousillon με τα τρομερά terroir του.
Σαράντα περίπου χιλιόμετρα από την θάλασσα και άλλα τόσα από τα σύνορα με την Ισπανία, το καταλανικό χωριό με το Γαλλικό όνομα Latour de France είναι ο τόπος που με φιλοξενεί για τον φετινό τρύγο!
Οι αμπελώνες περιτριγυρισμένοι από βουνά και σκαρφαλωμένοι σε απότομες πλαγιές και ριζωμένοι σε άγρια πετρώδη εδάφη αποτελούνται κυρίως από Carignan και Grenache για τα κόκκινα και Macabeu για τα λευκά. Από κει και πέρα το Μοσχάτο, το εξαιρετικό Cinsault που δυστυχώς μειώνεται δραματικά, η Syrah και μερικές ακόμη ποικιλίες συμπληρώνουν τον αμπελώνα των Ανατολικών Πυρηναίων.
Το υπέδαφος κυριαρχείται από γνεύσιους (gneiss, κρυσταλλωειδή πετρώματα τύπου γρανίτη) και σχιστόλιθους που δίνουν μεταλλικότητα και πολύ καλή φινέτσα στο κρασί. Τα αμπέλια είναι παντού ξερικά παρά το γεγονός πως το νερό είναι ελάχιστο και σπάνια ξεπερνάει τα 550mm το χρόνο.Σε γενικές γραμμές τα πράγματα εδώ πέρα είναι πιο χαλαρά και οι πάντες είναι πολύ πιο
ανοιχτοί και πιο απελευθερωμένοι απ'ότι στις πιο βόρειες περιοχές τις Γαλλίας. Η ομάδα του τρύγου είναι εξαιρετική! Δύο Γερμανοί οι οποίοι έφτασαν με ποδήλατο από την Βρετάνη, μία κοπέλα η οποία ήρθε με το άλογο της από την άλλη πλευρά των Πυρηναίων, κάποιοι που ήρθαν με οτοστόπ.. Όλοι νέοι στην ηλικία και με μεγάλη όρεξη για δουλειά αλλά και καλαμπούρι! Χώρος για φιλοξενία δεν υπάρχει και έτσι όλοι έχουν στήσει σκηνές στον λαχανόκηπο του αφεντικού δίπλα στο ποτάμι όπου επωφελούνται από τα ήρεμα νερά για ένα δροσερό μπανάκι στο τέλος της ημέρας!Τα λευκά και το Grenache έχουν ήδη τρυγηθεί και μετά από ένα σύντομο διαλειμματάκι λίγων ημερών θα συνεχίσουμε με τα πιο όψιμα κόκκινα.
Το οινοποιείο παράγει φανταστικά κρασιά ακολουθώντας μία πολύ ξεχωριστή φιλοσοφία και συνδυάζοντας την βιοδυναμική καλλιέργεια με ελάχιστες επεμβάσεις στην οινοποίηση.
Μόλις βρω χρόνο θα γράψω ένα ποστ περισσότερες λεπτομέρειες για την φιλοσοφία οινοποίησης στο Domaine du Rouge Gorge και το τόσο υποτιμημένο Rousillon με τα τρομερά terroir του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου