Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Από το Παρίσι στις πλαγιές των Πυρηναίων

Le Clos du Rouge Gorge (μέρος 1ο)

Περίπου ένα χρόνο πριν είχαμε βρεθεί με καλή παρέα σε ένα φιλικό σπίτι στο Παρίσι και δοκιμάζαμε νεαρές Σαντορίνες. Μαγεμένοι από τις ηφαιστειακές εκρήξεις φρεσκάδας που έσχιζαν το στόμα μας επιβεβαιώσαμε την άποψη πως το νησί διαθέτει ασυναγώνιστο τερουάρ και αποφασίσαμε να περάσουμε σε κάτι εξίσου δυνατό και στα κόκκινα.
Τιμώντας την χώρα που μας φιλοξενούσε και όσο ακόμη συνεχίζαμε τις δοκιμές της Σαντορίνης, βάλαμε σε καράφα ένα Pinot του 2005 από την Βουργουνδία και ένα Carignan - Grenache του 2003 από το Ρουσιγιόν. Το πρώτο, φέροντας το βαρύ όνομα ενός premier cru του Nuits saint Georges και προερχόμενο από έναν παραγωγού εξίσου αναγνωρισμένου κύρους, πληρούσε όλες τις προδιαγραφές ενός Pinot, με την κομψή του μύτη και τη χαρακτηριστική οξύτητα περίτεχνα εναρμονισμένη στο σύνολο. Η χρονιά του 2005 μάλιστα θεωρείται μία από τις καλύτερες των τελευταίων χρόνων για την περιοχή της Βουργουνδίας.
Έχοντας λοιπόν θέσει τον πήχη πολύ ψηλά, περάσαμε στο επόμενο κόκκινο που προερχόταν από μία άγνωστη μέχρι τότε για μένα περιοχή με το όνομα Latour de France και από μία χρονιά που έχει μείνει στο μυαλό όλων για την παρατεταμένη ζέστη και τους απανωτούς καύσωνες. Δημιουργός, ο Cyril Fhal ένας παραγωγός για τον οποίο γνώριζα ελάχιστα. Είχε τύχει να διαβάσω πρόσφατα ένα άρθρο για τους νέους οινοπαραγωγούς του Roussillon όπου και αφιέρωνε μερικές σειρές στον Cyril αλλά δεν είχα δώσει μεγάλη σημασία. Το έντονο σκούρο χρώμα του κρασιού στην καράφα μας είχε προϊδεάσει για κάτι αρκετά έντονο σε αλκοόλ, τανίνες και σώμα και η πρώτη σκέψη που κάναμε ήταν πως δεν είχε καμία ελπίδα στην σύγκριση με το Pinot. Σκεφτείτε έναν φημισμένο αθλητή ενόργανης να πραγματοποιεί ένα φανταστικό νούμερο που ενθουσιάζει την κριτική επιτροπή. Κανένας δεν δίνει ελπίδες στον άσημο αθλητή που ακολουθεί και απλά περιμένουν να περάσει η σειρά του και να πανηγυρίσουν την νίκη του φαβορί. Να όμως που από την καράφα ακόμη άρχισαν να μας γαργαλάν την μύτη όμορφα φρουτώδη αρώματα. Όταν μάλιστα το αδειάσαμε στα ποτήρια μας, τα αρώματα αυτά πλημμύρισαν το χώρο και δεν άργησαν να ακουστούν επιφωνήματα θαυμασμού από την πλευρά μας. Η μύτη ξεπερνούσε σε φινέτσα το Pinot και τα ρουθούνια μας είχαν γεμίσει με φρούτα ενώ μεταλικές-σπιρτόζικες νότες συμπλήρωναν το σύνολο κάνοντας το μοναδικά πολύπλοκο. Το στόμα ήταν πολύ πλούσιο χωρίς όμως να κουράζει καθόλου αφού η δροσερή του οξύτητα, του προσέδιδε το απαραίτητο νεύρο και οι εξαιρετικής ποιότητας τανίνες έκαναν την απόλαυση να διαρκεί μέχρι τέλους. Μέχρι να στραγγίσουμε και την τελευταία σταγόνα κανείς μας δεν επέστρεψε στο Pinot το οποίο είχαμε κρατήσει σε ένα ποτήρι δίπλα μας και το δοκιμάζαμε κάθε τόσο για την περίπτωση που μας κάνει να αλλάξουμε γνώμη. Το "αουτσάιντερ" όμως είχε κάνει τους κριτές να τρίβουν τα μάτια τους!
Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι πως ο παραγωγός κατάφερε σε μία τόσο ζεστή χρονιά να παράγει ένα κρασί με τόσο έντονη αίσθηση φρεσκάδας. Έδαφος, υψόμετρο, κατάλληλες οινοποιητικές πρακτικές, είναι αυτά που μου ήρθαν στο μυαλό σε πρώτη φάση. Ταυτόχρονα, είχε φουντώσει για τα καλά μέσα μου η επιθυμία να συνεργαστώ με τον άνθρωπο που έφερε στον κόσμο αυτό το σπουδαίο δημιούργημα!
Χωρίς να χάνουμε χρόνο και κρατώντας ακόμη τα ποτήρια μας στο χέρι, ξεκινήσαμε τις προσπάθειες να βρούμε περισσότερες πληροφορίες για τον παραγωγό. Λίγες μέρες μετά είχα στη διάθεση μου το νούμερο του Cyril Fhal ώστε να έρθω σε επαφή μαζί του και να συζητήσουμε μία ενδεχόμενη συνεργασία. Τρεισήμισι μήνες αργότερα βρισκόμουν στο τραίνο από Παρίσι για Περπινιάν με σκοπό να συναντήσω τον κοντούλη θαυματοποιό της κοιλάδας του Agly και να δουλέψω μαζί του.Έμεινα εκεί κάτι λιγότερο από δύο μήνες αλλά στην κάθε μου στιγμή εκεί πέρα κέρδιζα σημαντικές γνώσεις και εμπειρίες.
Εκεί επιβεβαίωσα πως αν κάποιος έχει τις απαραίτητες βάσεις και την ικανότητα να αξιολογεί κατάλληλα τις πληροφορίες που του δίνονται, η πρακτική εξάσκηση είναι πολύ πιο ουσιαστική από οποιαδήποτε σχολή και πτυχίο.
Εκεί επίσης, επιβεβαίωσα πως δεν χρειάζεται κανείς φανταχτερό οινοποιείο και καινούρια γυαλιστερά μηχανήματα για να παράγει καλό κρασί αλλά μεράκι και αγάπη για αυτό που κάνει.
Εκεί, μεταξύ άλλων, πέρασα και μερικές από τις πιο ευχάριστες και γεμάτες μέρες της ζωής μου!

Δεν υπάρχουν σχόλια: