Η κρασοκατάνυξη ξεκίνησε την Παρασκευή το βράδυ, λίγες ώρες μετά την άφιξή μας. Καλεσμένοι για δείπνο σε οικογένεια παραγωγού κάναμε ένα μεγαλειώδες γεύμα που διήρκεσε 5 ώρες και τιμήθηκαν σχεδόν όλοι σχεδόν οι τύποι κρασιών: ξηρό λευκό από το Mersault, ξηρά κόκκινα από Νάουσα και Βουργουνδία, επιδόρπιοι οίνοι από το Banyuls και φυσικά σαμπάνια!
Το Σάββατο σηκωθήκαμε αργά και στρωθήκαμε κατευθείαν για το μεσημεριανό για να ...μην χάνουμε την σειρά!!! Για το απόγευμα είχαμε κανονίσει διαδρομή με τα ποδήλατα προκειμένου να κάψουμε τα της προηγούμενης. Οι καταπράσινοι αυτήν την εποχή αμπελώνες στους γύρω λόφους και οι ατέλειωτες εκτάσεις δημητριακών στην πεδιάδα συνέθεταν ένα μαγευτικό σκηνικό που έκανε την βόλτα μας υπέροχη ώσπου η βροχή να μας χαλάσει τα σχέδια και να αναγκαστούμε να γυρίσουμε πολύ νωρίτερα. Το βράδυ μείναμε στο σπίτι της φίλης που μας φιλοξενούσε και κορέσαμε την πείνα μας ετοιμάζοντας κρέπες.
Τα ελαφριά Gamay των Cru του Beaujolais και ένα αρωματικό και γλυκόπιοτο Gewurstraminer συνόδεψαν κατάλληλα της αλμυρές και γλυκές κρέπες αντίστοιχα!Η Κυριακή ήτανε μέρα επισκέψεων και ξεκινήσαμε από την οινοποιία Drappier στο Urville. Οι συγκεκριμένη οικογένεια παράγει σαμπάνια από το 1808 και καλλιεργεί σήμερα 400 περίπου στρέμματα αμπελώνων. Η προτίμηση του στρατηγού Ντε Γκολ για την Σαμπάνια Drappier την έκανε διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο και στην λίστα των πελατών της, μεταξύ άλλων
βρίσκουμε και τους: Zinedin Zidan, Nicolas Sarkozy, George Bush, Tony Blair, Vladimir Poutin, Jennifer Lopez, Gerard Depardieu... Οι κάβες έχουν χτιστεί το 1140 από μοναχούς μεταξύ των οποίων φημολογείτε πως βρίσκονταν και ο δημοφιλής στους καθολικούς Άγιος Βερνάρδος. Μία ακόμη ιδιαιτερότητα της οινοποιίας αυτής, είναι ότι παράγει σαμπάνια σε 12 διαφορετικά μεγέθη μπουκαλιών. Από την μικροσκοπική φιάλη των 187ml μέχρι και τον Μελχισεδέκ(!), την μεγαλύτερη φιάλη στον κόσμο, χωρητικότητας 30λίτρων! Το οινοποιείο τους έλαμπε από καθαριότητα ενώ η καινούργια πτέρυγα με δεξαμενές τελευταίου τύπου ήτανε εκπληκτική. Σχετικά με την δοκιμή δεν έχω να πω και πολλά πράγματα αφού ομολογώ πως δεν έχω μεγάλη εμπειρία πάνω στην σαμπάνια. Αρχικά δοκιμάσαμε μία έξτρα dry η οποία δεν με ενθουσίασε. Στην συνέχεια και αφού εξηγήσαμε πως δεν είμαστε και οι μεγαλύτεροι φαν της Σαμπάνιας περάσαμε κατευθείαν στην καλύτερη ετικέτα τους η οποία είχε πολύ πιο έντονη και φρουτώδης μύτη ενώ ήτανε πιο στρoγγυλή και ισορροπημένη στο στόμα χωρίς όμως να είναι κάτι το πραγματικά ξεχωριστό. Παρόλα αυτά, μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι από την επίσκεψη αυτήν και αφού ευχαριστήσαμε τον νεαρό που μας ξενάγησε, φύγαμε για τον επόμενο σταθμό μας.
Επόμενη στάση: Les Riceys ένα χωριό που αποτελείται από 3 κοινότητες και είναι το μόνο στην Καμπανία που παράγει 3 διαφορετικά ΟΠΑΠ: Σαμπάνια, πλαγιές Καμπανίας και ένα ροζέ που φέρει το όνομα του χωριού. Επιπλέον, είναι το χωριό με την μεγαλύτερη έκταση αμπελώνων για παραγωγή Σαμπάνιας. Δοκιμάσαμε σε 3 διαφορετικά οινοποιεία αλλά αξίζει να αναφερθεί κυρίως το Domaine Morel όπου δοκιμάσαμε την καλύτερη σαμπάνια αλλά και τα ροζέ τους που επιβεβαίωσαν την φήμη τους. Η πλαγιές Καμπανίας δεν μας ενθουσίασαν σε κανένα από τα 3 Domaines και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούσαν την τιμή τους (15-20€).
Τέλος, αναγκαστήκαμε να ακυρώσουμε την τελευταία επίσκεψη αφού αποδείχτηκε πως οι φυσαλίδες κουράζουν πολύ περισσότερο απ'ότι τα ήρεμα κρασιά και δεν άξιζε τον κόπο να συνεχίσουμε.Αφήσαμε την Καμπανία την Δευτέρα, έχοντας περάσει ένα καταπληκτικό 3ήμερο, έχοντας πιει τουλάχιστον 2 φορές περισσότερη σαμπάνια από όση είχαμε πιει μέχρι τώρα, έχοντας κερδίσει πολύτιμες εμπειρίες και έχοντας πάρει δυνάμεις για την τελευταία δοκιμασία πριν της διακοπές του καλοκαιριού!
Κωστής
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου