Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

Domaine Trapet - Gevrey Chambertin

Προτίμησα να γράψω ένα ξεχωριστό κείμενο για το Domaine Trapet γιατί o Jean-Louis Trapet είναι ένας άνθρωπος ο οποίος αξίζει κάτι παραπάνω από μία απλή αναφορά.
Αναλαμβάνοντας το οινοποιείο το 1990, ο Jean-Louis ξεκίνησε μία τεράστια προσπάθεια να περάσει το κτήμα σε μία άλλη διάσταση και να απαλλαγεί από της μοντέρνες μεθόδους του πατέρα του Jean που ήταν άριστες για την παραγωγή ενός βιομηχανικού εύκολου κρασιού αλλά σε καμία περίπτωση η κατάλληλες για την δημιουργία των διαμαντιών που χαρίζουν σήμερα τα εδάφη του Chambertin υπό τις φροντίδες του Jean-Louis. Πρώτο του μέλημα, το πέρασμα σε βιολογική και πολύ γρήγορα σε βιοδυναμική καλλιέργεια που επανάφερε την ζωή στην γη των αμπελιών και η κατάργηση των βίαιων πρακτικών κατά την οινοποίηση (περιστροφικές δεξαμενές, μηχανικό πάτημα...) με σκοπό την παραγωγή κρασιών που ανταποκρίνονται στα χαρακτηριστικά του terroir.
Για καλή μας τύχη, παρά το κρύο στην κάβα (8°C), τα κρασιά δοκιμάζονταν καταπληκτικά!
Ξεκινήσαμε με μια "βόλτα" μέχρι την Αλσατία, δοκιμάζοντας Riesling και Gewurstraminer. Ο αρωματικός πλούτος των δύο αυτών Νέκταρ ήταν η απόδειξη πως πλέον ο Τραπέ έχει πάρει στα σοβαρά τα 60 στρέματτά του στο Riquewhir και την γύρω περιοχή και ετοιμάζεται να παίξει γερά και εκεί πέρα!
Περνώντας στα κόκκινα, δοκιμάσαμε ένα PassetoutGrain* από το οποίο δεν περίμενα και πολλά αλλά διαψεύστηκα τελείως! Κόκκινα φρούτα στην μύτη, τέλεια ισορροπία στο στόμα, πολύ ευχάριστη επίγευση και όλ'αυτά από ένα κρασί που έχει γίνει χωρίς προσθήκη θειώδη ανυδρίτη! Συνεχίσαμε με γευσιγνωσία όλων των 2007 σε βαρέλι (Gevrey Village, 2 Premier Cru, 3 Grand Cru) και επανήρθαμε στα εμφιαλωμένα του 2006 με το Marssannay. Η συγκεκριμένη χρονιά βγήκε από το βαρέλι σχετικά γρήγορα αφού ο Jean-Louis την θεωρεί πολύ "ντελικάτη" και δεν ήθελε να συμαδευτεί από το βαρέλι. Για να μην μακρολογώ θα περάσω κατευθείαν στο κρασί που έκλεψε την παράσταση της ημέρας: το Latricières-Chambertin!!! Μύτη απίστευτης πολυπλοκότητας με τα μπαχαρικά(epices) να επικρατούν αλλά και μία έντονη παρουσία πυρίτιδας-τσακμακόπετρας να επιδεικνύει την δύναμη αυτού του terroir. Το φρούτο ερχότανε σε δεύτερη φάση άλλα ήτανε αρκετό για να τιθασεύσει κάπως τα άγρια αρώματα - αποτέλεσμα της έντονης παρουσίας πέτρας στο έδαφος- και να μας τρελάνει κυριολεκτικά!!! Στο στόμα το μόνο "παράπτωμα" ήταν πως οι ταννίνες του ίσως ήταν ακόμη λίγο "αιχμηρές" αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα νεότατο κρασί που σερβιρίστηκε σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία. Τι θα δώσει άραγε αυτό το κρασί σε 15 χρόνια? ...
Η επίσκεψη συνεχίστηκε στις εγκαταστάσεις και τα αμπέλια. Λόγω της έλλειψης του φυλλώματος στα κλήματα αυτήν την εποχή, κάτι πολύ εντυπωσιακό να δει κανείς στην Βουργουνδία είναι η διαφορά των χρωμάτων του εδάφους ανάμεσα στα διάφορα cru. Βλέπει έτσι κανείς ότι οι μοναχοί που καθόρισαν τα όρια πριν μερικούς αιώνες δεν είχανε κάνει τίποτα στην τύχη και επίσης καταλαβαίνει τον λόγω για τον οποίο καμία Napa και κανένα Oregon δεν θα κάνουν ποτέ Chambertin, Chambolle ή Romanée. Καλά κρασιά ναι, για κάποιους ίσως και καλύτερα αλλά δεν θα είναι ποτέ τα ίδια...
Πριν φύγουμε, ο Jean-Louis μας έδειξε στα γρήγορα κάποια καινουργια βιοδυναμικά σκευάσματα που σκέφτεται να αρχίσει να χρησιμοποιεί: Λάδι από κουκούτσια λεμονιού, λάδι γλυκάνισου και πρόπολις είναι κάποια από αυτά που θα προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα μίγματα με χυμό σκόρδου, άργιλο, πυρίτιο, ταλκ, τσουκνίδες βρασμένες, κέρατα αγελάδος, βαλεριάνα κλπ. Μοιάζει λίγο με συνταγή από παραμύθι με μάγισσες(!) αλλά όλα αυτά έχουν κάποια βάση και ύστερα από μία σωστή επεξήγηση, η χρήση τους φαντάζει απόλυτα λογική! (πόσα παράσιτα θα επιτεθούν ένα φυτό που έχει ραντιστεί με μίγμα που περιέχει χυμό σκόρδου για παράδειγμα...).
Απόδειξη του πόσο νοιάζεται αυτός ο άνθρωπος για το περιβάλλον, η εγκατάσταση, έως τον απρίλη, φωτοβολταϊκών συστημάτων σε όλο το ανατολικό μέρος της σκεπής του οινοποιείου και εγκατάσταση συστήματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από την κάυση των ξύλων του κλαδέματος ώστε όλες οι εγκαταστάσεις να είναι αυτόνομες σε ηλεκτρική ενέργεια!
Αφήνοντας το Gevrey και πλησιάζοντας στο τελείωμα μίας ακόμη 3ήμερης αμπελο-οινικής περιπέτειας διασχίσαμε τους αμπελώνες του Chambolle Musigny, του Clos Vougeot και του Vosne Romanée μην παραλείποντας φυσικά το μυθικό Romanée Conti όπου και βγήκαν οι ανάλογες φωτογραφίες!







Άντε και στα δικά σας!


Κωστής


*PassetoutGrain: H χαμηλότερη ένδειξη ποιότητας για μία Βουργουνδία. Το μόνο που μπορεί να περιλαμβάνει και Gamay στην σύνθεσή του.



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Διακρινω εναν πρωτογενη λυρισμο στα λεγομενα σας monsieur.Για οποιαδηποτε φιλολογικη υποστηριξη παρακαλω να με ενημερωσετε.Γιατι δε γινεστε συγγραφεας-οινοποιος;

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν, ένα e-mail με λεπτομέρειες για το πού μείνατε και πώς τα κανονίσατε όλα αυτά τα λαχταριστά θα το εκτιμούσα πολύ.... :^)