Το Σάββατο (05/04) το βράδυ βρεθήκαμε στο Λουξεμβούργο καλεσμένοι του κ. Fourgat για να αντιπροσωπεύσουμε την Ελλάδα σε μία παρουσίαση βιολογικών κρασιών από 7 χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Φιλοξενηθήκαμε στον Ξενώνα μίας οικογένειας που ασχολείται με την καλλιέργεια διάφορων φρούτων και λαχανικών, την δενδροκομία, την εκτροφή ζώων και την παραγωγή τροφίμων! Ο ξενώνας, περιτριγυρισμένος από την φάρμα και χαμένος μες το δάσος, τροφοδοτείται με νερό από διπλανή πηγή, παράγει ηλεκτρική ενέργεια με φωτοβολταϊκά και υδροηλεκτρικά συστήματα ενώ η θέρμανση γίνεται καίγοντας πριονίδι και κουκούτσια από φρούτα! Το βράδυ είχαμε την τύχη να δειπνίσουμε μαζί τους και να δοκιμάσουμε πολλά από τα καλούδια που παράγουν, συνοδεία Μπορντολέζικων κρασιών. Την ίδια τύχη είχαμε και κατά την διάρκεια του καταπληκτικού πρωινού που μας περίμενε την επόμενη μέρα!
Όσον αφορά την παρουσίαση, από τα 11 κρασιά της χώρας μας που συμμετείχαν, είχα αναλάβει τα 3 κόκκινα: Vignes Franches Νάουσα Δαλαμάρα 2006, Παλιοκαλιάς Νάουσα Δαλαμάρα 2005 και Οργίων Σκλάβου 2005. Δίπλα μου ο Χαρίδημος Χατζηδάκης με τρεις προτάσεις ξηρών λευκών και δύο γλυκών οίνων από την Σαντορίνη. Παρουσιάστηκαν ακόμη, ο Ευφράνων του Σκλάβου, η ρετσίνα Αττικής του Γεώργα και το Μοσχάτο Ρίου Πατρών του Παρπαρούση.Έχω την εντύπωση πως η Ελληνική παρουσία ήταν η καλύτερη όλων αφού υπήρχε μεγάλη γκάμα προτάσεων (λευκά ξηρά, ρετσίνα, ξηρά κόκκινα, γλυκά λευκά και κόκκινο) και η κάτοικοι τις περιοχής δεν έχουν συχνά την ευκαιρία να δοκιμάσουν Ελληνικά κρασιά.
Οι Γάλλοι πάτωσαν αφού στο Λουξεμβούργο υπάρχει πρόσβαση σε αμέτρητα Γαλλικά κρασιά και οι επισκέπτες δεν ενδιαφέρονταν και πολύ.Οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι είχαν πολύ μέτρια παρουσία μάλλον επειδή τα κρασιά τους δεν έλεγαν και τίποτα το ιδιαίτερο.
Ο Γερμανός, όπως και ο Ούγγρος, είχαν να δείξουν κάτι το διαφορετικό και γι' αυτό τον λόγο δεν τα πήγαν άσχημα.
Οι Ιταλοί θα μπορούσαν να είχανε πάει πολύ καλύτερα αν είχαν παρευρεθεί οι ίδιοι για να παρουσιάσουν τα κρασιά τους. Οι ποιότητα των Barolo πάντως είναι αδιαμφισβήτητη και πήγαν καλά έτσι κι αλλιώς!
Η μεγάλη ατραξιόν όμως και αυτός που πήγε καλύτερα όλων, ήτανε ο γιγαντόσωμος Γάλλος τυροκόμος - αλλαντοποιός από την Ardèche (Βόρειος Ροδανός) ο οποίος είχε τραβήξει όλο τον κόσμο γύρω του με τα φοβερά τυριά του και τα λαχταριστά σαλάμια του!
Επιβεβαιώνοντας τον κανόνα που λέει πως οι γίγαντες είναι συνήθως καλόκαρδοι (!), το μεσημέρι εξασφάλισε το γεύμα μας προσφέροντας μας μία πιατέλα αλλαντικών, μία πιατέλα τυριών και το ανάλογο ψωμί τα οποία τιμήσαμε δεόντως!Την δευτέρα το πρωί, πριν αφήσουμε το κατάλευκο από χιόνι(!) Λουξεμβούργο είχαμε συνάντηση με τον διευθυντή των καβών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο οποίος είχε έρθει την προηγούμενη στην εκδήλωση. Ενθουσιασμένος από αυτά που του προτείναμε έδωσε αμέσως παραγγελία! Μετά από αυτό, 3 κόκκινα, 2 λευκά και ένα Βινσάντο από
μικρούς παραγωγούς έρχονται να προστεθούν στην κάβα της ΕΕ μαζί με αυτά από μεγάλους παραγωγούς όπως ο Γεροβασιλείου και ο Τσάνταλης που υπήρχαν ήδη. Πιθανότατα τα ίδια κρασιά θα προστεθούν και στο εστιατόριο του ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο αρκετά σύντομα.Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, παρουσιάσαμε στο Παρίσι την καινούργια γκάμα των κρασιών του οινοποιείου Χατζηδάκη μαζί με το Vignes Franches σε μία εκδήλωση που απευθύνονταν αποκλειστικά σε επαγγελματίες. Αξίζει να αναφερθεί το Mezzo από την ποικιλία Βουδόματο του 2002 που έκλεψε την παράσταση με την τέλεια ισορροπία οξύτητας - σακχάρων και τα μοναδικά του αρώματα! Λόγω του μικρού αριθμού καλεσμένων, υπήρχε χρόνος για συζήτηση με τους παρευρισκόμενους από όπου και βγήκαν χρήσιμα συμπεράσματα και έγιναν προτάσεις που θα βοηθήσουν να βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο την ποιότητα της δουλειάς μας στο μέλλον...
Κωστής
