(βλ. "Μία περιπέτεια διαφορετική από τις άλλες").
Παραθέτω μεταφρασμένο το άρθρο της επαρχιακής εφημερίδας "Le Bien Public" με τίτλο "Ελληνική βραδιά στο Lycée Viticole":
""""Πέρα απ'ότι έχουν συνηθίσει, οι καλεσμένοι στο "Viti" της Beaune είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό από τις Βουργουνδίες. Με πρωτοβουλία 5 τελειόφοιτων μαθητών του διπλώματος BTS αμπελουργίας - οινολογίας, η βραδιά ήταν αφιερωμένη στην παρουσίαση των αμπελώνων και την γευσιγνωσία των κρασιών μίας "αμπελο-χώρας" του παλαιού κόσμου: της Ελλάδος. Ο Γιώργος Ιωαννίδης προσκάλεσε τους παρευρισκόμενους σε ένα γοητευτικό ταξίδι γνωριμίας σε έναν άγνωστο αμπελώνα βαθιά ριζωμένου στο "χώμα" του πολιτισμού μας. Η προέλευση αυτής της αμπελο-οινικής κληρονομιάς βρίσκεται πίσω στον 17ο αιώνα π. Χ. αλλά η πραγματική διαφορά έγινε από μερικούς εξαιρετικούς παραγωγούς τα τελευταία 10 χρόνια που επέτρεψε να αντιληφθούμε πως η Ελλάδα διαθέτει εξαίσια terroirs και τα πιο καλοφτιαγμένα κρασιά που προέρχονται από αυτά, δεν μοιάζουν με κανένα άλλο στον κόσμο. Τα 9 κρασιά που παρουσιάστηκαν επέτρεψαν να ανακαλύψουμε πολυσύνθετα terroirs: Πιο συγκεκριμένα, την ποικιλία Ασύρτικο του ηφαιστειογενούς νησιού της Σαντορίνης, η οποία κατά την γνώμη των ειδικών είναι μεταξύ των μεγαλύτερων ποικιλιών που υπάρχουν, όπως είναι δηλαδή το Chardonnay για την Βουργουνδία και το Riesling για την Αλσατία κάτι που πιστοποίησαν και οι γευσιγνώστες. Τα κόκκινα της Νάουσας, είναι ευχάριστα και πολύπλοκα, έχοντας ένα μπουκέτο με τόση αρωματική ένταση όσο τα καλύτερα Barolo της Ιταλίας. Οίνοι ΟΠΑΠ υψηλής γαστρονομικής αξίας! Η διαδρομή θα ήταν ατελής χωρίς να ένα πέρασμα από την Ρετσίνα με τα ευγενή αρώματα ευκάλυπτου προερχόμενα από την προσθήκη καθαρού ρετσινιού που αναδεικνύει τον τυπικό Ελληνικό παραδοσιακό οίνο. Το ταξίδι τελειώνει με τις νότες μελιού ενός λικεροειδούς: Το ΟΠΑΠ μοσχάτο Ρίου-Πατρών, από μικρόρογο λευκό Μοσχάτο σε passerillage*, που καταγοήτευσε τους πάντες! Η Ελληνική αμπελο-οινική κληρονομιά ή η αναγέννηση ενός εκ τον παλαιότερων αμπελώνων του κόσμου. """"
Την εκδήλωση κάλυπτε κανονικά και το περιοδικό Bourgogne Aujourd'hui εκπρόσωπος του οποίου όμως δεν παραβρέθηκε παρά την εις διπλούν επιβεβαίωση που είχαμε από μέρους τους. Κατά τον ίδιο τρόπο απουσίασαν και κάποιοι εκ των καλεσμένων για τους οποίους είχαν κρατηθεί θέσεις ενώ έλειψαν και κάποια άτομα για τα οποία ήμασταν σίγουροι πως θα μας τιμήσουν με την παρουσία τους. Το συγκεκριμένο γεγονός πέρασε στα ψιλά λόγω της μεγάλης επιτυχίας της εκδήλωσης αλλά εμένα προσωπικά με ενόχλησε. Οι καλεσμένοι είχαν ειδοποιηθεί προφορικά ή τηλεφωνικά σε πρώτη φάση και στην συνέχεια όσοι ενδιαφέρθηκαν έλαβαν την πρόσκληση 3 βδομάδες πριν την εκδήλωση ενώ μία βδομάδα αργότερα έλαβαν μειλ με τις λεπτομέρειες για την εκδήλωση αλλά και συνδέσμους για να ενημερωθούν σχετικά με τον Ελληνικό αμπελώνα αλλά και να διαβάσουν κριτικές ελληνικών κρασιών από διάσημους γευσιγνώστες. 5 μέρες πριν την εκδήλωση είχαμε τηλεφωνική επικοινωνία με όλους όσους έλαβαν πρόσκληση για να μας επιβεβαιώσουν την παρουσία τους και να κρατήσουμε και τις ανάλογες θέσεις. Παρ'όλα αυτά αρκετοί ήταν αυτοί που ενώ μας βεβαίωσαν τελικώς δεν ήρθανε αφήνοντας έτσι κενές θέσεις την στιγμή που είχαμε απορρίψει κάποιους άλλους μιας και αναμέναμε περισσότερο κόσμο απ'ότι η χωρητικότητα της αίθουσας.
Σχετικά με την παρουσίαση τώρα, τα κρασιά δοκιμάστηκαν με ταυτόχρονη παρουσίαση από τον Γιώργο Ιωαννίδη της εταιρείας OENOS και παράλληλα υπήρχε προβολή powerpoint με φωτογραφίες και στοιχεία των αμπελώνων που παρουσιάζονταν. Το ψωμί με το ελαιόλαδο Μεσσηνίας στο ενδιάμεσο βοηθούσε στο να επανέρθει η παλέτα των δοκιμαστών στο ουδέτερο ώστε να εκτιμήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα το κάθε κρασί.
Οι Σαντορίνες (Αϊδάνι-Ασύρτικο και Νυκτέρι) συνεπήρανε τους καλεσμένους με την καθαρότητα των αρωμάτων στη μύτη, την ισορροπημένη δύναμη στο στόμα και την μεταλλικότητα τους. Κάποιοι οινολόγοι μάλιστα, αναρωτήθηκαν πως γίνεται ένα κρασί που παράγεται τόσο νότια να έχει τόσο στιβαρή οξύτητα! Ασύρτικο κύριοι...!!!
Η ρετσίνα άφησε ανάμικτες εντυπώσεις. Αυτοί που είχαν ήδη κάποια εμπειρία ενθουσιάστηκαν με την διαφορά ποιότητας σε σχέση με αυτό που είχαν δοκιμάσει (πιθανότατα κάποια φθηνή ρετσίνα σε ταβέρνα..) ενώ οι ..πρωτάρηδες δυσκολεύτηκαν να την εκτιμήσουν κατάλληλα.
Οι Νάουσες είχανε τεράστια επιτυχία κυρίως λόγω των επιλογών που είχαμε κάνει. Στην αρχή μία νεαρή έντονα φρουτώδης Νάουσα με τρομερή φινέτσα προερχόμενη από αυτόριζα κλήματα** και αμέσως μετά μία κλασσική καλοφτιαγμένη Νάουσα 7 χρονών με ανεπτυγμένη πολυπλοκότητα, άριστη ισορροπία και βαθιά επίγευση. Δύο τελείως διαφορετικά Ξινόμαυρα που έδειξαν τις τεράστιες δυνατότητες αυτής της ποικιλίας. Ρίχνοντας κλεφτές ματιές στις σημειώσεις των δοκιμαστών βλέπαμε πως τα θαυμαστικά και οι χαρακτηρισμοί του τύπου "unique", "extraordinaire", "merveilleux", "surprenant" κλπ, ήταν κάτι παραπάνω από συχνοί ενώ οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή.
Δυστυχώς, η Μαυροδάφνη της Πελοποννήσου, παρά τις προσπάθειες που κάναμε (καραφάρισμα 4ώρες πριν, κατάλληλη θερμοκρασία...) δεν δοκιμάζονταν καθόλου καλά. Το συγκεκριμένο κρασί μπήκε την τελευταία στιγμή στη θέση της Νεμέας η οποία παρουσίαζε προβλήματα κατά τις γευσιγνωσίες που έγιναν νωρίτερα αλλά δεν μας δικαίωσε για την επιλογή μας.
Η εικόνα της Πελοποννήσου αποκαταστάθηκε αμέσως μετά όταν περάσαμε στο "sublime", όπως αναφώνησαν πολλοί εκ των παρευρισκομένων, μοσχάτο Ρίου-Πατρών. Ο απίστευτος αρωματικός πλούτος, το
γεμάτο και ταυτόχρονα δροσερό στόμα και η μοναδική του επίγευση έκαναν τους Γάλλους να παραμιλάνε ενώ κάποιοι από αυτούς μας έσφιγγαν το χέρι για την εμπειρία που τους προσφέραμε και άλλοι ζητούσαν να ξανασερβιριστούνε! Ο καθηγητής μου στην οινολογία μάλιστα (ο οποίος δεν ενθουσιάζεται και εύκολα!) μου είπε πως δεν είναι καθόλου φίλος των γλυκών κρασιών αλλά αυτό εδώ είναι κάτι πραγματικά εκπληκτικό!Το Vinsanto που ακολούθησε άρεσε αλλά χωρίς να κάνει μεγάλη εντύπωση μάλλον επισκιαζόμενο από την μεγάλη επιτυχία του Μοσχάτου.Ακολούθησε συζήτηση με συνοδεία εδεσμάτων που προμηθευτήκαμε από το Maison Grecque στο Παρίσι.
Κωστής
υ.γ.:Πολλές "περιπέτειες" (grands jours de Bourgogne, γευσιγνωσίες..)πέρασαν χωρίς να καταγραφούν λόγω περιορισμένου χρόνου και εξαιτίας του υπερβολικού φόρτου εργασίας...
*passerillage: Μέθοδος ξήρανσης των σταφυλιών για συγκέντρωση σακχάρων. Τα σταφύλια αφού κόβονται απλώνονται στο έδαφος και παραμένουν ώσπου να χάσουν περίπου το 2/3 του νερού που περιέχουν.
Υπάρχει και ελληνικός όρος αλλά δεν μου 'ρχεται. Όποιος το ξέρει ας βοηθήσει!
**αυτόριζα: Κλήματα που δεν έχουν εμβολιαστεί σε αμερικάνικο υποκείμενο. Τα αμερικάνικα υποκείμενα χρησιμοποιούνται για την ιδιότητά τους να μην προσβάλονται από την φυλλοξήρα, αρρώστια καταστροφική για τα αμπέλια.
